ŞUHUT ATATÜRK EVİ
Hacıvelioğlu Konağı, 24-25 Ağustos 1922 günleri Başkumandanlık, Genelkurmay Başkanlığı, Batı Cephesi Komutanlığı ve 1.Ordu Komutanlığı’nın müşterek karargah binası olarak kullanılmıştır. Mustafa Kemal Paşa, Büyük Taarruz’un son hazırlık çalışmalarını burada yapmış ve Anadolu ile dış dünya arasındaki bütün haberleşmenin kesilmesi emrini bu konakta vermiştir.
Mustafa Kemal Paşa’nın konakta kullandığı çalışma odası özgün haliyle düzenlenmiştir. Odada pencere doğrultusunda sedir, karşıda yüklük, çalışma masası, dolap ve çiçeklik- lâmbalık vardır. Ayrıca konağın birinci katında Kurtuluş Savaşını konu alan tablolardan oluşan bir sergi bulunmaktadır.
ZAFER YOLU
Önemli bir kısmı Başkomutan Tarihi Milli Parkı sınırları içinde geçen ve zaferle sonuçlanan Büyük Taarruz’un ilk karargahı Kocatepe’de kurulmuştur. Afyonkarahisar ili Şuhut ilçesi Çakırözü köyünden Kocatepe’ye 1922 Ağustos’unun 25 ‘ini 26 ‘sına bağlayan gece hareket eden komuta grubu Başkomutan Gazi Mustafa Kema Paşa, Mareşal Fevzi Paşa ve İsmet Paşa’nın izlediği yol, “ZAFER YOLU” olarak yeniden projelendirilmiştir.
KOCATEPE ANITI
Kocatepe, Anadolu’nun ve Türk Ulusu’nun kurtuluşunu sağlayan Büyük Taarruz’un 26 Ağustos 1922 tarihinde Başkomutan Mustafa Kemal tarafından başlatıldığı, sevk ve idare edildiği yerdir.
Afyonkarahisar’ın 20 km. güneyinde Kocatepe (Büyükkalecik) kasabasından 8 km daha yukarıda, 1874 rakımlı Kocatepe üzerinde bulunmaktadır.
ZMilli Mücadele’nin temel taşlarından biri olan Kocatepe’ye, 1953 yılında Milli Savunma Bakanlığı’nca kesme taştan anıt yapılmış ve üzerine çiçek kabartmalı mermer yazıt konulmuştur. 1993 yılında ise Kültür Bakanlığı tarafından Atatürk Anıtı ve çevre düzenlemesi yapılarak ziyarete açılmıştır.
YÜZBAŞI AĞAH EFENDİ ŞEHİTLİĞİ
Başkomutanlık Karargâhı’nın bulunduğu Kocatepe’ye tek geçit yeri olan Kalecik ve Kurtkaya bölgelerini canları pahasına savunan ve düşmana geçit vermeyen ve şehit düşen Yzb. Agâh Efendi ve 100 Mehmetçik’in anısına yapılmıştır.
26 AĞUSTOS ŞEHİTLİĞİ
Mustafa Kemal Atatürk’ün 1922 yılında Kocatepe’de Büyük Taarruz emri vermesi nedeniyle taarruza giden 275 subayla 2150 Mehmetçik olmak üzere 2425 askerin şehit düştüğü yer anısına yapılmış sembolik bir şehitliktir. 3000 metrekarelik bir alanı kapsayan şehitliğin giriş bölümünde solda namazgâh, sağda şadırvan, girişin tam karşısında ise mermerden yapılmış sekizgen kaide üzerinde tepeyi sembolize eden toprak ve kaya parçalarının üzerinde gösterilmiş bronzdan Atatürk’ün Kocatepe’deki düşünceli duruşunu gösteren anıtı vardır.
İSTİKLAL TANITIM MERKEZİ
İstiklal Tanıtım Merkezi, gelecek nesillere vatan topraklarının nasıl kazanıldığının bilincini aşılamak ve ruhunu vermek amacıyla kurulmuş, Büyük Taarruz ve Kurtuluş Savaşı’nı anlatan panaromik bir müze niteliğindedir. Maket üzerinde anıt ve ilgili yerlerdeki önemli yapıların üç boyutlu modellemeleri ile tanıtım merkezine gelen ziyaretçilerin Büyük Taarruz’u daha iyi anlamaları ve gerçeğe uygun anlatılması amaçlanmıştır. İstiklal Tanıtım Merkezi, en şiddetli çatışmaların yaşandığı 26-27 Ağustos Muharebeleri’nden sonra Yunan Ordusu’nun Dumlupınar’a doğru çekilme çabasına düştüğü güzergah üzerinde bulunmaktadır.
ALBAY REŞAT ÇİĞİLTEPE ŞEHİTLİĞİ
27 Ağustos 1922 günü, Başkomutan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e verdiği sözü yerine getirememenin üzüntüsü sonucu intihar eden 57.Tümen komutanı Miralay Reşat Bey ve o çevrede şehit düşenlerin anısına yaptırılmıştır.
GİRESUNLULAR ŞEHİTLİĞİ
Ülkemizi işgal eden Yunan ordusu ilçenin Doğanlar ve Karaağaç köyü sınırları içerisindeki “Kabaçkırar” ve “Dedesivrisi” mevkilerinde mevzilenmişlerdir. Savaş sırasında Yunanların yaklaşan Türk askerini fark ederek mermi yağdırmasıyla 14 Giresun uşağı şehit düşmüştür. Arkadaşlarına su getirmek için Doğanlar köyüne inen Ahmet Halis, elindeki su bidonlarıyla geri döndüğünde 14 arkadaşının şehit edildiğini görür. Şehitler, dualar ve gözyaşları arasında bulundukları yere gömülür. 36 saat süren bir taarruzdan sonra Giresun uşakları, düşmanı Dedesivri mevkisinden atmaya muvaffak olur.
İstiklal Savaşı sona erdikten sonra Giresun Muharip Gaziler Derneği üyesi Ahmet Halis Asal, hem savaştıkları alanları gezmek hem de arkadaşlarının mezarlarını ziyaret için 1964 yılında Doğanlar köyüne gelir, arkadaşları için bir şehitlik yapmaya karar verir. ‘Ben ölünce şehit arkadaşlarımın yanına defnedin. Beni şehit arkadaşlarımdan ayırmayın’ diye vasiyet eden Ahmet Halis Asal, 1977 yılında öldüğünde, Giresun’dan alınarak arkadaşlarının yanına Giresunlular Şehitliği’ne 15. kişi olarak defnedilir.